Hoe verschrikkelijk het ook moet zijn om in de onderzeeër vast te zitten: het nieuws erover heeft veel ingrediënten van een spannende Netflix-serie. Een zaak van leven of dood met zelfs een cliffhanger: komt het nog goed? En een race tegen de klok, want de mensen in het vaartuig hebben steeds minder zuurstof. En dat alles gebeurt nota bene vlak bij de tot de verbeelding sprekende Titanic.
Bovendien is het nieuws dat niet eerder voorkwam. Dit in tegenstelling tot de ramp met de honderden omgekomen bootvluchtelingen bij Griekenland vorige week woensdag. Groot nieuws, maar wel nieuws dat helaas al veel vaker is gebeurd.
Al die zaken kunnen sowieso verklaren waarom het nieuws over de vermiste onderzeeër ons meer lijkt bezig te houden dan de vele bootvluchtelingen die afgelopen woensdag bij Griekenland zijn verdronken. Maar experts denken dat er ook andere oorzaken zijn.
“Mensen zijn meer geneigd zich zorgen te maken over groepen mensen waarin ze zich kunnen herkennen dan over groepen waarin ze zich weinig of helemaal niet kunnen inleven”, zegt schrijver en cultureel psycholoog Keyvan Shahbazi tegen NU.nl.
Als voorbeeld noemt hij dat Oekraïense vluchtelingen in Nederland met open armen zijn verwelkomd, terwijl vluchtelingen uit landen als Afghanistan en Soedan vaker worden geweigerd. Datzelfde mechanisme verklaart volgens Shahbazi waarom er meer belangstelling voor de onderzeeër is dan het bootongeluk.